Dla rodziców i dziadków: jak zachować cierpliwość

Licz do dziesięciu

Stare, dobre i sprawdzone. Do tego dodaj kilka głębokich wdechów. To naprawdę pomaga, bo liczenie sprawia, że impuls do krzyku słabnie, ponieważ przekierowuje uwagę. Jeśli chodzi o głębokie oddychanie, niemal natychmiastowo uspokaja. Naturalną reakcją na rozdrażnienie jest szybki oddech, a przy stresie bezwiednie wzdychamy szukając ukojenia. Kilka wolniejszych wdechów i wydechów skutecznie okiełzna wzburzenie.

Zrób sobie przerwę

Czujesz, że intensyfikujące się Cię zalewają? Właśnie wtedy nie staraj się dokończyć rozmowy, czy podejmować decyzji. Masz bowiem wówczas niewielkie szanse na dobre efekty - racjonalny osąd staje się wtedy nieco zaburzony. Daj sobie chwilę. Ochłoń.

Wyobraź sobie, że masz szerszą widownię

Każdy z nas w większym lub mniejszym stopniu czuje na sobie presję otoczenia i inaczej zachowujemy się z rozbrykanym w sklepie, kinie, czy na placu zabaw, a inaczej w warunkach domowych. Gdy masz wrażenie, że brak ci cierpliwości, postaraj sobie wyobrazić, że sytuacja dzieje się w miejscu publicznym, a umysł podpowie Ci spokojniejsze strategie działania i powstrzymasz się przed przesadą w reakcji.

Pomyśl, jak zareagowałby ktoś, kto jest dla Ciebie autorytetem

Gdy masz wybuchnąć, postaraj się przywołać w sobie obraz kogoś, kto jest dla Ciebie „chodzącą cierpliwością". Zastanów się, jakby ta osoba zareagowała w sytuacji, w której się znalazłeś/aś. Wizja autorytetu sprawi, że zareagujesz spokojniej.

Przeżywaj na nowo

Analizuj sytuacje, w których nie udało Ci się zachować . Przypomnij sobie, co wyprowadziło Cię z równowagi i w jaki sposób byłoby wówczas najlepiej reagować. Przerabiając te niechlubne sytuacje na nowo uczysz się, jak działać w przyszłości przy podobnych zdarzeniach.

Miej szerszy obraz

Możesz nie brać pod uwagę wszystkich aspektów niewłaściwego zachowania dziecka. Nie zapominaj jednak, że maluch nie jest przemyślnie czy świadomie „trudny". Klasyczny przykład to ten z wrzeszczącą pociechą w supermarkecie. Rodzic czy dziadek lub babcia wstydzi się i irytuje zachowaniem dziecka, którego przecież nie musi interesować, co o nim pomyślą inni klienci. Nie trać z oczu odmiennego postrzegania świata przez twojego podopiecznego i jego niedostatecznych umiejętności oceny sytuacji czy racjonalnego działania. Zdolność myślenia i rozumienie, że inni ludzie mogą mieć inny punkt widzenia tak naprawdę rozwijają się prawidłowo do wieku około 6 - 7 lat. Płaty przedczołowe w mózgu nie są całkowicie "podłączone" nawet do wieku około 21 lat...

Śmiej się

Poczucie humoru przydaje się w wielu sytuacjach, także tych wystawiających na próbę Twoją cierpliwość. Jeśli umiesz widzieć sprawy z nieco humorystycznym zabarwieniem, masz szansę uchronić się przed wybuchem gniewu znacznie częściej niż ponurak. Jasne, poczucie humoru nie zawsze wystarcza, ale na pewno ułatwi zmaganie się z dziecięcymi fanaberiami.