Strona głównaRodzinaGdy wnuki są z dala od rodziców

Gdy wnuki są z dala od rodziców

Rodzice opuszczają dzieci z różnych powodów, bywa także nie potrafią dać sobie rady z odpowiedzialnością wiążącą się z wychowaniem, podczas gdy sami mają kłopoty emocjonalne. Coraz częściej występują także inne powody dla których matka czy ojciec rozstają się na jakiś czas ze swoimi dziećmi - na przykład konieczność pracy zarobkowej w innym kraju. Obecnie ten ostatni powód sprawia, że wielu Polaków decyduje się na czasową emigrację i pozostawienie dzieci pod opieką rodziny, najczęściej swoich rodziców.
Gdy wnuki są z dala od rodziców [© Audrey Durose - Fotolia.com] Dziadkowie wychowujący swe wnuki w zastępstwie rodziców, muszą nauczyć się rozmawiać z dziećmi o sytuacji w rodzinie. Nietrudno się domyślić, że konwersacja tego rodzaju stanowi duże wyzwanie, ale jej zaniechanie doprowadzić może u dzieci do poczucia odrzucenia, niezrozumienia, i innych niepożądanych emocji oraz zachowań. Oto kilka wskazówek mających pomóc w podołaniu temu trudnemu zadaniu.

  1. Weź pod uwagę wiek dziecka. Jeśli wnuk pyta, dlaczego rodzice odeszli, będź wyjechali na dłuższy czas, odpowiedź powinna zależeć od tego ile ma lat, poziom jego zrozumienia wyznacza rodzaj odpowiedzi. Oczywiście wskazana jest tu szczerość, ale forma powinna być wyjątkowo delikatna. Małym dzieciom można powiedzieć, np. że rodzice bardzo ich kochają, ale potrzebowali pomocy w opiece nad nimi, stąd dziadkowie mają baczenie nad maluchami.
  2. Nadmierna krytyka jest niewskazana, nawet w sytuacji gdy uważasz że mama i tat powini być przy dzieciach a nie tylko zarabiać na nie - takie sprawy należy omawiać między dorosłymi. Jeśli dziadkowie mówią o rodzicach niechętnie i w obraźliwy sposób, wnuki nie będą miały odwagi rozmawiać o danej sytuacji, powstrzymywanie chęci zrozumienia danego status quo może skutkować brakiem akceptacji zaistniałych okoliczności. Warto postarać się powiedzieć wnukom respektując jednak więzi łączące rodziców z dziećmi.
  3. Idealizowanie również jest niepożądane. Jak wspomniano powyżej, ciągłe negowanie wszelkich działań mamy i taty nie uczyni z wnuków przyjaciół dziadków, jednakże nie oznacza to, iż nie należy jasno wyrażać zdania na temat błędów popełnianych przez rodziców. Ich niewłaściwe postępowanie nie musi być zatajane, dzieci powinny mieć tego świadomość.
  4. Mówienie o swoich uczuciach może mieć zbawienny wpływ. Dzieci powinny mieć możliwość wypowiedzenia lęków, niepokojów, jakie ich trapią, muszą mieć świadomość, że wysłuchiwane i rozumiane, w przeciwnym razie będą szukać zrozumienia w innych, pozarodzinnych środowiskach, które w istocie nie zawsze im sprzyjają.
  5. W niektórych przypadkach potrzebne jest profesjonalne wsparcie. Warto poradzić się specjalisty, terapeuta zapewni odpowiednią pomoc w leczeniu traumy u dzieci, poda wskazówki postępowania w sytuacji opuszczenia przez rodziców.

Zobacz także

 

 

 

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się




Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.

Artykuły promowane

Najnowsze w dziale

Polecane na Facebooku

Najnowsze na forum

Warto zobaczyć

  • Kosciol.pl
  • Akademia Pełni Życia
  • EWST.pl
  • Fundacja ITAKA - Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych
  • Oferty pracy