Jak wzbudzić kreatywność u wnuków

Czym w istocie jest ? Można ją zdefiniować jako zdolność do przekraczania tradycyjnych idei, zasad, wzorców, relacji, bądź jako umiejętność tworzenia nowych, oryginalnych idei, metod, koncepcji, dzieł, czy interpretacji. Nieco inaczej rzecz ujmując - kreatywność to oglądanie rzeczywistości „świeżym okiem", lub też łączenie starych elementów w nowy sposób.

Zastosuj poniższe wskazówki, a pomożesz swojemu wnukowi wyrosnąć na kreatywnego dorosłego.

Pozwól, by wnuk był oryginalne

Maluch kreatywny lub mający zadatki na bycie twórczym bywa nieco odmienny od grupy rówieśniczej. Jeśli ta „inność" nie jest ekstremalna i radzi sobie wśród kolegów, nie staraj się go/jej zmieniać. Aby rozwijać swoją indywidualność, dziecko potrzebuje Twojego wsparcia wobec presji kultury popularnej. Pozwól wnukowi oglądać świat przez jego okulary. Jeśli dziecko będzie czuło akceptację opiekunów, łatwiej zdystansuje się do braku szkolnej popularności. Warto pamiętać, że ludzie nie zawsze byli klasowymi ulubieńcami...

Spraw, by sam proces tworzenia i zabawa były w centrum uwagi

Postaraj się zachęcać wnuki do czerpania zabawy z samego procesu twórczego, a nie stawiać akcent na wynik końcowy. oczywiście ma znaczenie, ale uznanie jej za ważną przychodzi naturalnie, tymczasem sam przebieg wytwarzania, kształtowania, modelowania czegoś jest istotny dla wypracowywania kreatywności. Przykład - postaraj się pokazać maluchowi, że nie ma takiej rangi ilość wykonanych rysunków, jak to, ile pracy poświęcił na stworzenie danego „dzieła".

Przedstawiaj świat jako pełen możliwości

Prezentuj otaczający świat jako zestaw ogromu możliwości, a nie ograniczeń. Dzieci, które na okrągło są uczone ostrożności, zapobiegawczości i mają mało przestrzeni na wyrażanie siebie, nie myślą tak swobodnie, jak maluchy, których ma okazję rozkwitać. Nie bez powodu mówi się, że „gdy wszyscy wiedzą, że coś jest niemożliwe, przychodzi ktoś, kto o tym nie wie, i to robi".

Wymyślaj zabawy wymagające kreatywności

Nie wystarczy dać dziecku zabawki i polecić „zajmij się sobą", trzeba poświęcić trochę energii, by wymyślać odpowiednie do wieku kreatywne zabawy. Oto kilka przykładów: stwórz lub przeczytaj historię, zatrzymaj się w punkcie kulminacyjnym i pozwól, by wnuk ją dokończył; przeczytaj jakąś opowieść o dość abstrakcyjnym charakterze i zaproponuj, by dziecko zobrazowało zawarty w niej problem za pomocą rysunku lub budowli z klocków; zapytaj, jak wnuk rozwiązałby problem opisywany w jego ulubionej książeczce lub filmie animowanym.

Umożliwiaj eksperymenty

Każdy wie, jak trudno utrzymać porządek w domu „opanowanym" przez kilkulatka; nie ma sensu jednak traktować pokoju dziecka i jego szerszego otoczenia jak sale muzealne. Jeśli maluch ma się czegoś nauczyć i rozwijać twórcze , potrzebny jest pewien kontrolowany bałagan. Pozwól wnukom na małe eksperymenty, np. niech przekonaja się, że gęstość wody jest większa niż gęstość drewna wrzucając patyczek do wypełnionej wodą wanny; niech zobaczą co znajduje się w środku jajka poprzez rozbicie go w miseczce; niech sprawdzą, jakie właściwości ma kostka lodu dotykając jej językiem.

Wykaż, że jeden problem ma wiele rozwiązań

Świetnym przykładem może być coraz popularniejszy w Polsce projekt LEGO-LOGOS. Stworzony przez wykładowcę filozofii program początkowo był skierowany do studentów - w formie rysunków mieli przedstawić treść danego fragmentu tekstu filozoficznego. W dalszej kolejności prace te poddawano analizie grupy oraz samego autora, co stanowiło kreatywny proces interpretacji tekstu. Obecnie program przewiduje zajęcia tego typu dla dzieci - dzięki nim młodzi adepci filozofii mogą poznać zagadnienia o wyższym poziomie abstrakcji, podjąć wysiłek analizy problemu i przedstawienia go formie graficznej (także z klocków) oraz skonfrontowania własnej propozycji ze sposobem widzenia danej kwestii przez innych, a wreszcie poznania punktu widzenia pozostałych członków grupy.