Dziadkowie - dzieci - wnuki: jak się w tym odnaleźć?

Nie zawsze jednak kontakty dziadkowie – rodzice – wnuki wyglądają różowo. Pojawienie się na świecie nowego członka rodziny zmienia relacje między jego rodzicami a dziadkami. Ci pierwsi stają się odrębną rodziną, do której ci drudzy mają ograniczony dostęp. Świeżo upieczeni dziadkowie na ogół wpadają w euforię i potrzebują trochę czasu na dostosowanie się do nowej sytuacji. Chcą dla wnuka jak najlepiej, kochają go nawet bardziej, niż własne dzieci, ale mają dużo mniejszy wpływ na jego wychowanie. Wydaje im się, że najlepiej wiedzą, jak o niego zadbać, ale ich poglądy często rozmijają się z tymi, jakie wyznają młodzi rodzice.

Zazwyczaj konflikt pojawia się pomiędzy mamą a babcią, która ciągle jeszcze pamięta, jak zajmowała się kiedyś własnymi dziećmi i chciałaby tamte sposoby opieki stosować teraz. To, że młoda kobieta postępuje z dzieckiem inaczej, niektóre babcie odbierają jako krytykę swojej osoby. Trudno im zrozumieć, że czasy się zmieniły, a wraz z nimi opinie dotyczące sposobu karmienia czy pielęgnowania niemowlęcia.

Dobrze byłoby, gdyby i babcia, i mama zrozumiały, że każda z nich opiekuje się swoim dzieckiem najlepiej, jak potrafi – odpowiednio do czasów, w jakich żyje. Roli rozjemcy może podjąć się dziadek. Zazwyczaj mężczyźni w sytuacjach konfliktowych usuwają się w cień, a znacznie lepiej dla całej rodziny byłoby, gdyby dziadek odwołując się do dobra dziecka spróbował załagodzić spór. Przy pewnej dojrzałości emocjonalnej obu pokoleń po kilku tygodniach problemy na ogół same się rozwiązują. Babcia widzi, że rodzice dobrze sobie radzą, dziecku nie dzieje się krzywda, a młoda mama uczy się przyjmować uwagi jako przejaw miłości i pragnienia pomocy, a nie złośliwości.

Młodzi rodzice stają przed wieloma problemami po raz pierwszy i łatwo wpadają w panikę. Dziadkowie przeciwnie – przeżywali już kolejne choroby swoich dzieci, nocne „koncerty” są dla nich nieodłącznie związane z obecnością w domu niemowlaka, a z bolesnym ząbkowaniem też umieją sobie poradzić. Młodzi dość szybko przekonują się, że czasem warto skorzystać z bogatych doświadczeń starszego pokolenia. W sprawach opieki nad dzieckiem dziadkowie stają się więc autorytetem tak samo dużym, jak mądre podręczniki czy poradnikowe programy w telewizji.

Bycie babcią czy dziadkiem odmładza i dodaje energii. Kontakt z małym dzieckiem, które jest ciekawe wszystkiego, co je otacza i nieustannie zadaje pytania, zmusza niejako do myślenia, odświeżania pamięci, gimnastykowania umysłu, a nierzadko i ciała. Jeśli dziadkowie nie zobowiązali się do stałej opieki nad wnukami, to mogą sami „dawkować” sobie intensywność kontaktów i dostosować je do swoich życiowych planów. Same zalety!

Dla dziecka wzrastanie w rodzinie wielopokoleniowej to cenne doświadczenie na całe życie. Aby jednak w rodzinie panowała harmonia, trzeba wykazać się taktem i dobrą wolą. Młodzi małżonkowie, zwłaszcza ci, którzy pozostają ze swoimi rodzicami w materialnej zależności, muszą pamiętać, że korzystając z czyichś zasobów (czasu, energii, pieniędzy), nie można nie dopuszczać go do głosu w ważnych sprawach dotyczących rodziny. Dziadkowie zaś powinni dodawać młodym odwagi, wspierać, a nie krytykować. Nie należy też narzucać się z pomocą – lepiej poczekać, aż młodzi sami o nią poproszą. A to – prędzej czy później – na pewno nastąpi.