Rodzinne święta z dorosłymi dziećmi - (nie)zakłócona radość?

„Choć bardzo kochamy swoje dzieci, ich przyzwyczajenia nogą być bardzo irytujące. Długo przebywają pod prysznicem, rozmawiają przez telefony komórkowe do późnych godzin nocnych, zostawiają naczynia w zlewozmywaku, rzucają mokre ręczniki na podłogę, włączają głośno muzykę”, mówi Natalie Caine, założycielka Empty Nest Support Services na www.emptynestsupport.com

Powrót dzieci – bez względu na to czy mają 19, 29, czy 39 lat – jest szczęśliwym zdarzeniem, ale aby ten czas pozostał radosny, każdy członek rodziny musi umieć się dostosować i zmniejszyć oczekiwania wobec pozostałych.

Jane Isay, autorka „Stąpając po skorupce jajka: Jak regulować delikatne stosunki między dorosłymi dziećmi, a rodzicami” („Walking on Eggshells: Navigating the Delicate Relationship Between Adult Children and Parents”), rozmawiała z dorosłymi dziećmi o świątecznych wizytach u rodziców zbierając materiały do książki. „Cóż... zaczęli od tego, że mogą wytrzymać cztery dni bez kłótni, ale po chwili poprawili się, że trzy”, relacjonuje Isay.

Autorka wspomnianej książki wierzy, że zapachy świątecznych potraw stymulują tę część mózgu, która niejako przyczynia się do tego, że „każdy cofa się do czasów, kiedy dzieci były małe”. „Dorosłe pociechy chcą być traktowane jak dorośli, ale zostawiają brudne ubrania w salonie. Proszą o rady, ale nie korzystają z nich... Chcą wracać do domu o czwartej nad ranem, ale zapominają, że rodzice nie śpią czekając na nich”, mówi Isay.

Fran Taylor, dyrektorka programu realizowanego w College’u Świętego Krzyża w Worcester, w stanie Massachusetts, którego celem jest poprawa jakości życia, mówi, że ważną kwestią jest, czy dzieci odwiedzające rodziców powinny być traktowane jak goście.