Mediacja rodzinna ratuje związki

Mediacja pozwala jej uczestnikom określić kwestie sporne, zmniejszyć bariery komunikacyjne, opracować propozycje rozwiązań i, jeśli taka jest ich wola, zawrzeć wzajemnie satysfakcjonujące porozumienie.

Stowarzyszenie Mediatorów Rodzinnych skupia specjalistów z różnych ośrodków, którzy od wielu lat w pracy z rodziną stosują procedurę mediacji. „Choć reprezentujemy rozmaite organizacje, mamy różne przygotowanie i doświadczenia w prowadzeniu mediacji, łączy nas przekonanie o specyfice mediacji rodzinnej na tle innych sposobów rozwiązywania problemów rodzinnych oraz innych obszarów stosowania mediacji. Mediację zaś rozumiemy jako dobrowolny i poufny proces, w którym bezstronny i neutralny mediator wspomaga strony w wypracowywaniu satysfakcjonującego je porozumienia. W naszej praktyce mediacja dotyczy najczęściej uzgodnień związanych z rozwodem lub separacją małżonków (w celu ustalenia zasad opieki rodzicielskiej, kontaktów z dziećmi, alimentów oraz podziału majątku), ale stosujemy ją również w innych sporach rodzinnych.” – mówią członkowie stowarzyszenia.

Jak pokazują wyniki polskich i zagranicznych badań nad procedurą mediacji, może ona pomóc w uzgodnieniu przez strony dostosowanych do ich szczególnych potrzeb i polubownych rozwiązań na każdym etapie sporu. Oszczędza członkom rodziny - co szczególnie istotne w przypadku dzieci - wielu stresów i negatywnych emocji oraz przynosi satysfakcję z samodzielnego podejmowania decyzji we własnych sprawach. W przypadku konfliktów towarzyszących rozwodowi mediacja może prowadzić do uniknięcia rywalizacji w postępowaniu sądowym oraz ułatwić rodzicom kooperację w kwestiach związanych z opieką nad dziećmi. Mediacja rodzinna w sprawach dotyczących rozstania małżonków, separacji lub rozwodu nie jest ani nie zastępuje poradnictwa prawnego, rodzinnego czy psychoterapii.

Mediator nie udziela uczestnikom porad prawnych czy terapeutycznych i nie dostarcza gotowych rozwiązań, lecz jest ekspertem od procedury pomocnej w dochodzeniu do nich. Zadaniem mediatora nie jest rozstrzyganie sporu - w przeciwieństwie do sędziego lub arbitra, którzy dysponują uprawnieniem do podjęcia decyzji, wskazania po czyjej stronie spoczywa racja. Rolą mediatora jest dbałość o takie zorganizowanie mediacji, by strony mogły same podjąć decyzję i by była to decyzja świadoma, poprzedzona analizą ich potrzeb i rozważeniem dostępnych rozwiązań.

Istnieje również możliwość włączania dzieci we fragmenty sesji mediacyjnych, dzięki czemu lepiej rozumieją one sytuację rodziców, czują się zaangażowane w podejmowanie decyzji lub przynajmniej poinformowane o jej wielorakich aspektach, mają również poczucie, że ich potrzeby, troski i obawy są uwzględniane i brane pod uwagę. Mediator dba, aby komunikacja między stronami w trakcie negocjowania porozumienia przebiegała sprawnie i w poprawnej atmosferze. Mediacja, jako procedura poufna, pozwala na uniknięcie publicznego roztrząsania kwestii osobistych, intymnych, dotyczących tak delikatnej materii jak relacje między małżonkami oraz rodzicami i dziećmi.